Vanaf Rügen zijn we naar Rostock gereden en daar namen we de boot naar Gedser, Denemarken. De overtocht duurde twee uur.

Eenmaal in Denemarken konden we gebruik maken van Pintrip, overnachtingen bij particulieren of instanties die ook deelnemen aan Pintrip. Je moet lid zijn om er gebruik van te mogen maken. Wij vinden dit een erg leuke manier om het land te leren kennen, en de lokale inwoners uiteraard! Ze willen graag van alles vertellen over hun bedrijf of hun woonomgeving. Voor de overnachting hoef je niks te betalen, maar er zijn ook geen voorzieningen. Zo gingen wij af en toe naar een camperplek of camping om de fietsaccu’s op te kunnen laden want dat lukt niet in de camper.

De eerste nacht stonden we in Eskilstrup, een dorpje waar Danmarks Traktormuseum is en zij bieden een paar plekken voor Pintrippers. In het dorpje hebben we nog wat geocaches gezocht. ’s Avonds hoorden we bosuilen roepen en vleermuizen vlogen rond de camper.

De volgende dag reden we door naar Kopenhagen. 20 Jaar geleden waren we er ook geweest met onze dochters. Toen hadden we een vakantiehuisje in Vellerup. Nu stonden we met de camper bij een jachthaven, een geweldige locatie om van daaruit Kopenhagen te bezoeken. Vanaf de camperplek zagen we Malmö in Zweden liggen en ook hadden we zicht op de bekende Öresundbrug. De eerste dag in Kopenhagen hebben we de omgeving van de camperplek wat verkend. De volgende dag zijn we op de fiets naar de stad gegaan. Het was prachtig weer, de zon scheen en we hebben echt genoten deze dag.

Kopenhagen staat bekend als een beroemde fietsstad en dat is ook werkelijk goed te doen.
Zoals eerder geschreven is geocaching een hobby van ons. Mede hierdoor kom je op plekken die je normaal nooit zou bezoeken. Eén van de caches die we graag wilden doen was een webcam-cache. Daarvan zijn er niet zo veel en ze worden ook niet meer uitgebracht. Dus als je ze kunt vinden is dat leuk. In Kopenhagen is er ook zo een en daarvoor moesten we even naar de andere kant van de stad fietsen. De webcam hing op een clubhuis van een windsurfclub in Sudhavn en onze oudste dochter heeft vanuit huis de foto gemaakt van het beeld waarop wij te zien waren via die camera…. Leuke hobby toch? 😉 In ieder geval leuk voor onze statistieken.

Na deze activiteit zijn we naar het echte centrum gefietst. Onderweg zagen we prachtige oude gebouwen met daarnaast vaak moderne architectuur. Een groot contrast soms. Door het vele water zijn er ook veel bruggen en veel activiteiten op het water. We bezochten het Kastellet, een 17e eeuws militair fort.

Daar dichtbij is het beeld van de kleine zeemeermin. Net als 20 jaar geleden toen we daar waren met onze dochters, was het er nu ook bizar druk. Opvallend was dat er nu geen Chinezen en Japanners rondliepen, maar verder wel alle nationaliteiten die je maar kunt bedenken. Het heeft ook wel wat, mensen van over de hele wereld die naar zo’n beeld komen kijken, bussen vol! Het is zo’n klein beeldje, dat verwacht je niet. Maar gewoon leuk om langs te gaan als je toch in de buurt bent. Daarna gingen we naar het koninklijk paleis. We lieten ons vertellen door een paar Denen dat koningin Margrethe op dat moment ziek was vanwege corona. Niet ernstig zeiden ze, maar toch. De wisseling van de wacht hebben we gemist, maar de wachten met hun mutsen van berenbont waren op hun posten. We gingen hierna verder naar Nyhavn, een kleurrijke buurt vanwege de prachtig gekleurde gevels. Je kon er haast geen been verzetten, zo druk. De terrassen zaten overvol, het was dan ook prachtig weer!
Hans Christian Andersen, de bekende schrijver, heeft hier gewoond op nr. 20.

Op de terugweg naar de camper kwamen we langs Fort Kastrup, nu een plek waar veel mensen komen om te relaxen. Dat doen ze hier trouwens veel, lekker met de kinderen naar de parken zodra ze vrij zijn. Veel hardlopers, wandelaars en fietsers. Ook doen mensen spelletjes op de grasvelden, heel relaxt allemaal. En netjes! Daar kunnen ze in ons land nog een voorbeeld aan nemen. Natuurlijk ligt er ook wel zwerfafval, maar dan voornamelijk langs de struiken in de buitenwijken. Men laat geen troep achter in de parken, moet je vergelijken met het Noorderplantsoen in Groningen! Wij vinden Kopenhagen een prachtige schone stad. Een park dichtbij onze camperplek is het Amager strandpark. Heel mooi gelegen aan de Øresund. Je ziet Malmo in Zweden duidelijk liggen, net als de Øresundbrug.

De 25e gingen we verder door Denemarken. Op de route pikten we de oudste geocache van Denemarken op, leuk voor de statistieken. We vonden voor de overnachting een hele mooie plek aan een meer in Bastrup, bij particulieren via Pintrip. De eigenaren spraken alleen Deens, ze waren al op leeftijd, maar met gebarentaal en wat Gronings begrepen we elkaar goed! Langs dezelfde straat lag een ruïne, De Bastrup-ruïne, een 1000 jaar oud middeleeuws fort. Het is prachtig gelegen op een heuveltop met een fantastisch uitzicht over het meer van Bastrup. De toren is de sterkste versterkte die we kennen uit de middeleeuwen van Denemarken. Het heeft een diameter van 21 m en heeft muren van 6 m dik. Er wordt geschat dat de toren 3 staven hoog was. De toren is mogelijk beschermd door een graftombe en wal aan de noordzijde. Van de geschiedenis van deze toren is eigenlijk niets bekend.

Helaas sloeg het weer om en hadden we op deze plek 2 dagen regen. Erg jammer, want het was ook niet te doen om te gaan fietsen. Dat hebben we wel geprobeerd, maar het was gewoon te glibberig dus te gevaarlijk met al die heuvels. Dus we hebben veel binnen gezeten, gelezen en gepuzzeld. Ook wel een keer lekker.

Op 27 september vertrokken we in de regen. Onderweg hebben we wat boodschappen gedaan. We gingen ook naar Brorfelde, een sterrekundig observatorium. Niet dat we sterren gingen kijken, maar hier hebben we tijdens een zogenaamd event Deense geocachers ontmoet. We hebben gezellig gepraat over deze hobby. Een overnachtingsplek in de buurt hadden we al uitgezocht, dat werd Minnislyst, in Ugerløse. Na het event gingen we naar deze camperplek en daar stonden we ook helemaal alleen. Het was een prachtige plek, rustig en groen rondom.

De volgende dag scheen de zon weer gelukkig en de bedoeling was om verder te reizen naar Funen. We stopten op een plek voordat we de Grote Beltbrug overgingen. Er ligt namelijk een oude veerboot die daar bewaard wordt. Deze ligt inmiddels op een zandrug, dat is beter te onderhouden dan wanneer hij in het water zou liggen. Al dit soort plekken en info leren we door middel van het geocachen. Dat maakt het zo leuk! Anders zouden we er zo aan voorbij rijden.

Aan de overkant van de brug probeerden we ook een soortgelijke plek te vinden. Dat lukte niet direct want het was daar erg druk. Zodoende reden we een stukje door en kwamen vlak voor een militair terrein uit. Daar konden we wel even staan voor de lunchpauze. Teijo ging daar nog een stukje wandelen en wat caches zoeken en hij kreeg een jonge zeearend op de foto. Vanuit de camperdeur zag ik die ook vliegen maar deze was voor mij veel te ver weg. Een prachtig moment!

Ondertussen hadden we een nieuwe overnachtingsplek gevonden, net buiten Ørbæk, een Pintrip locatie bij een echtpaar. De eigenaar repareert oldtimers, voornamelijk oude VW’s. Ze camperen zelf ook en toen wij er waren gingen ze zelf ook een nachtje weg naar Duitsland. Kan allemaal. Wij pasten wel even op 😉

We zijn de volgende dag naar Nyborg gegaan met de camper. Het regende steeds. Teijo wilde graag de whiskystokerij bezoeken. Dat is gelukt en we hebben nog wat boodschappen gedaan. Ook in de omgeving van de camperplek hebben we een aantal geocaches gevonden. De volgende ochtend gingen we weer verder.

Zoals gezegd heb je op de Pintrip locaties geen voorzieningen. De toiletcassette moest wel een keer leeg en we zagen een servicestation langs de snelweg bij Odense. Erg handig dat je daar gebruik van kunt maken onderweg. We reden door naar Kolding. Daar zag ik op Google Maps een wasserette langs een goed bereikbare weg (ivm het parkeren met de camper). De eigenaresse zei: kom over 2 uurtjes maar terug, dan is het schoon en droog. We hebben de fietsen gepakt en zijn de stad in gegaan. Het is een leuk stadje. Er is een oud kasteel uit de 13e eeuw en deze speelt een grote rol in de culturele geschiedenis van Denemarken. De 2 uurtjes waren zo voorbij en terug bij de wasserette was alles schoon en droog. We hebben leuke kunstobjecten gezien.

Onze tocht ging verder, we waren inmiddels in Jutland. We kwamen door een schitterend landschap wat Denemarken zo mooi maakt… in onze ogen. Bij Billund, waar het bekende Legoland is, vonden we een Pintrip locatie. Een biologische tuinder en zijn vrouw bieden op hun erf een paar plekken aan om te overnachten. We kochten er biologische appelsap en honing. We hadden alleen Euro’s en daar waren ze erg blij mee… Dit in tegenstelling tot 20 jaar geleden, toen hadden wij net de Euro en wilden ze er in Denemarken niks van weten. Betalen met een kaart kon alleen met de Danish card die wij niet hadden natuurlijk, of met sommige creditcards. Toen betaalden we eigenlijk alles contant met Deense Kronen die we vooraf bij de bank hadden besteld. Er is veel veranderd inmiddels!

We hebben de fietsen weer gepakt en zijn naar het centrum gereden. In 2018 waren we al eens in Legoland geweest, nu was het net 17:00 uur en gesloten. Er lagen wel een aantal geocaches met het Lego-thema dus die hebben we wel even gezocht natuurlijk. Ook zijn we in het Legohuis geweest, wat een prachtige kunstwerken maken ze toch met de Legoblokjes! ’s Avonds hebben we gegeten in een Grillroom.

En toen was het oktober… We vertrokken met wat regen uit Billund. We zijn een eindje omhoog gereden naar Midden Jutland. Vlak bij Ulfborg vonden we een Pintrip plek op een erf bij particulieren. Ze woonden aan een pad naar een bos, het pad was onverhard. Dus het was wel afgelegen. Bij aankomst is het de regel dat je je even meldt en kennismaakt. Hier zagen we eerst geen mens, terwijl alle deuren openstonden. Pas tegen de avond trof Teijo de eigenaar. Een man van in de 80 die in de schuur bleek te wonen. Zijn inmiddels ex-vrouw wilde niet langer met hem samen zijn. Zij woonde nog in het huis en hij ging binnenkort naar het dorp verhuizen. Ze hadden het hele jaar nog geen Pintrippers gehad. Wij waren de eersten en de laatsten. Inmiddels zijn ze van de kaart af. Wat bijzonder zeiden wij, ben je 80 jaar en kun je het niet meer met elkaar uithouden…

We hadden deze plek gekozen omdat we vanaf hier de volgende dag naar de Vest Stadil fjord wilden om vogelkijkhutten te bezoeken. Dat is gelukt, alleen is het heel anders dan bij ons. Ook waren er bijna geen vogels. Het was behoorlijk gaan waaien en dat is dan niet zo gunstig. Maar buiten zijn is heerlijk, ook al waait het hard. We reden een mooie route langs de kust weer naar beneden. Zo kwamen we bij de Ringkøbing  Fjord. Een heel mooi gebied met een aantal camperplaatsen. Daar leek het erg druk, vooral bij Hvide Sande. Erg toeristisch.

Maar we zagen ook een camperlocatie op een uithoek aan de fjord, net wat voor ons… Een doodlopend stuk weg waar ook auto’s mogen parkeren overdag. Dat gebeurde niet echt, maar campers waren er genoeg. We stonden zo ver mogelijk naar het water, met 1 buscamper voor ons. Een erg mooie plek. We zagen hier een aantal zeekoeten zwemmen, een nieuwe soort voor ons. In deze omgeving hebben we ook veel gefietst. We stonden hier 2 nachten.

Vanwege onze planning moesten we toch wel weer verder. Zo reden we 4 oktober verder naar beneden. We bezochten Blåvand, het meest westelijk gelegen puntje van Denemarken. Altijd leuk voor geocaching.
Inmiddels was het best druk geworden in dit deel van Denemarken, voornamelijk met Duitse vakantiegangers. Die blijken de hele maand oktober om de beurt herfstvakantie te hebben en trekken er dan massaal op uit. Overal witte kentekenplaten.

Na dit punt reden we naar Esbjerg. Daar heb je de vier witte mannen “Mannen aan de zee”, kunstwerk van 9 meter hoog. Hier waren we ook in 2018 langsgekomen. Toen nog niet zo intensief met geocaching bezig, dus nu reden we er langs en zijn even gestopt voor een Virtual cache.

Inmiddels waren de accu’s van de fietsen zodanig leeg dat we die echt moesten opladen. Zodoende kwamen we uit bij camping Darum. Er zijn ook heel wat campings/camperplaatsen gesloten per 1 oktober dus de spoeling werd wat dunner. Deze camping was behoorlijk prijzig, maar wel van alles voorzien en schoon, dat is ook wel belangrijk. Hier kon ik weer even wat wassen en drogen, dat moet toch ook wel regelmatig gebeuren ook al ben je onderweg. Ze vroegen hier voor de elektriciteit behoorlijk wat extra. De een berekent de woekerprijzen van dit moment gelijk door, de ander helemaal niet. Dat is ook wel apart. We waren bijna de enige gasten toen we aankwamen.

Nadat de fietsen weer met ondersteuning konden rijden gingen we weer op pad. We reden een heel mooi stuk langs het wad en door dorpjes. Een prachtige omgeving.

Op 6 oktober reden we zo’n 15 kilometer verderop naar de Kammerslusen. Hier is een camperplek bij een restaurant die tot 1 oktober open is en dus inmiddels gesloten is. Maar in de winterperiode, vanaf 1 oktober, hebben ze een paar plekken beschikbaar voor Pintrippers. Dat kwam dus goed uit en wij hebben hier goed kunnen staan. Wel met windkracht 5/6 maar dat mocht de pret niet drukken.

Het is zo’n mooi gebied en Ribe, het oudste stadje van Denemarken ligt op zo’n 5 kilometer afstand. Daar zijn we ook geweest. Wat een prachtige oude (vakwerk)huizen en gebouwen zie je hier nog. Echt mooi om al die details ook te zien. Bij het restaurant van de Kammerslusen hebben we ’s avonds gegeten. Dit is echt een plek waar we nog een keer naartoe willen.

We naderen het eind van onze vakantie in Denemarken. De laatste ochtend vertrekken we rond half tien van de Kammerslusen. Het waait nog steeds behoorlijk en dat merk je ook onder het rijden. We nemen de snelweg nu via Flensburg en Hamburg. Er wordt zoals altijd flink aan de weg gewerkt in Hamburg. We hebben dus flink vertraging opgelopen. Onderweg krijgen we ook nog een steen tegen de voorruit wat een dikke ster oplevert. Na telefonisch overleg kunnen we daarvoor terecht bij een hersteller in Stadskanaal. Omdat we toch langs huis gaan voor het achterlaten van wat spullen en voor het meenemen weer van andere spullen, past dat wel in ons schema.

We rijden daarom door tot Bunde bij de Duitse grens, zodat we de volgende ochtend binnen drie kwartier bij de ruitreparateur kunnen zijn.

Dit jaar loopt onze vakantie anders dan andere jaren, we hebben alle weken achter elkaar gepland deze keer. Door het ziek worden en overlijden van mijn zus waren we dit voorjaar niet weggegaan. De laatste week van deze vakantie brengen we op Texel door met zwager Henk en z’n camper.

Wordt vervolgd: Texel